Geboorteverhaal Eliana

Dit is het verhaal van mijn thuisbevalling van mijn 2de dochter, ik ben 23 op deze moment.20 juni ik heb een afspraak met Michou. Ik ben op deze moment 40 weken en 2 dagen zwanger. Wat ben ik het beu. Ik heb een beetje ontsluiting en vraag of Michou me wil strippen nadat ik al dagen aan het wandelen was als een gek en elk trucje dat op internet staat aan het gebruiken om het in gang te zetten.

Na de controle van de baby ga ik weer naar huis en ik beslis dat ik het los laat, veel langer kan het toch niet meer duren.De volgende dag voelde ik me heel de dag niet lekker, had zin in niks en moest vaak naar het toilet. Hier en daar een kramp maar ik had de hoop opgegeven.

 Ik ging zoals elke dag mijn oudste op school afzetten. In de avond had ik nog steeds krampen en besliste een badje te nemen, meestal werd het daarna wel terug rustig, maar nu niet. Ik dacht er niet verder bij na, ondertussen was het tijd om te eten maar kreeg bijna geen hap door mijn keel.

We staken ons oudste dochter in bad en in bed en gingen samen voor de tv liggen. In mijn buik was het nog steeds onrustig, ik kreeg zin in chocolade die wij niet in huis hadden. Dus besloot ik naar de nachtwinkel te lopen, ik denk dat ik halverwege was of ik kreeg echt heftige krampen om da 5 minuten en moest een halve minuut stilstaan om te bekomen. Ik dacht: zou het dan toch ? … 

Ik stuurde Michou een bericht met de stand van zaken. Ze zei dat dit wel eens het begin kon zijn. 

Eindelijk thuisgekomen besliste we na een uurtje om mijn schoonmoeder te bellen, om de oudste te komen halen. Het was het einde van het schooljaar dus ik wou graag dat ze de volgende dag gewoon naar school kon. Het was ondertussen 23u30 toen mijn schoonmoeder de oudste had opgehaald. Was dat een “zorg” minder, ze was nog geen 5 minuten weg en ik kreeg echt veel pijn.

Ik moest echt in mezelf keren en had gewoon een warm bad nodig. De weeën duurden net nog niet lang genoeg dus nog even wachten voor Michou kwam. Mijn vriend vulde het bevallingsbad beneden terwijl ik boven in bad kroop. Heerlijk was dat, maar nog geen half uur later kreeg ik echt heel snelle en regelmatige weeën.

Mijn vriend belde Michou die direct vertrok. Toen Michou aankwam was dat echt mijn laatste zorg dat weg viel. Nu was het compleet. Op die moment waren mijn vriend en Michou de enige 2 dat ik echt nodig had. Ik had veel pijn maar was vrij rustig en in mezelf gekeerd. Buiten dan  het gevloek en geklaag tussendoor waarom ik mezelf dit ook weer aandeed 😂 Ik kreeg het even moeilijk en vroeg of Michou of ze mijn ontsluiting wou opnemen en ik had al 7 cm. We waren nog maar 0u30 dus was heel snel aan het gaan. Michou ging Leentje bellen ondertussen.

Dat gaf me wel moed en de zalige handen van Michou die mijn rug op de perfecte plek masseerde ook natuurlijk. Ik beslis dat ik eruit wil en mijn vriend laat weten dat het bad beneden gevuld is. ik stap de trap af en wil in het bad beneden stappen maar schrik en stap er terug uit. Hij was zo zenuwachtig en gestresst dat hij de verkeerde kraan had open laten staan de hete dus 😂 ik kon er nog om lachen maar dan voel ik ineens iets in mij zakken of ja bijna vallen precies. Michou pakt snel allemaal handdoeken die mijn vriend moest gaan halen en gooit ze op de zetel.

Op die moment breken mijn vliezen en krijg ik bijna meteen heftige persweeen. Leentje was nog onderweg dus die ging er niet op tijd geraken. Wie had nu gedacht dat het allemaal zó snel ging gaan. Michou moedigde mij aan om te persen en naar mijn lichaam te luisteren. Ik denk dat ik 2x stevig perste en dan kwam het hoofdje en vooral de befaamde ring off fire. Bij mijn oudste had ik een epuderale dus kende dat gevoel niet.

Het hoofdje werd geboren en ik kon even op adem komen, mijn vriend moedigde me zo goed aan en zei de perfecte dingen. Dat gaf me zoveel zelfvertrouwen. Ik perste nog een maal en daar was ze dan ons 2de prinsesje op amper 2 uur tijd werd ze geboren in haar eeuwige thuis  (22-06-2023) Op zo’n mooie rustige relaxte manier.

Ik was een beetje in shock omdat ik dacht: is het nu al gedaan? Maar zou het zo op deze manier nog 10 keer doen. Een half uur later kwam Leentje aan, het was zo mooi. 

Ik ben de Geboortepraktijk zo dankbaar voor dit mooie verhaal.

Zowel de zorg voor de bevalling als de nazorg was zo hartverwarmend en liefdevol.

Ik heb alles zelf kunnen kiezen en alles is gegaan hoe ik het wou. Ik ben zo ontspannen en rustig kunnen blijven dankzij de goede begeleiding waar ik hun voor eeuwig dankbaar voor zal zijn !